Saanen nga aglailo kaniak ti angin
Ta pimmanawen iti sanga, mailiwak iti arakupna.
Saanen nga aglailo kaniak dagiti marapait
Ta narabngisda iti tay-ak, intanemdak iti lipat.
Saankon a maagkan ti agar-arimasa a bibig ti kayanga
Ta pinarutda iti kalsada, diak ammo't nangibellenganda.
(Ket kaano a nangngeg daydi naudi a taraok ti abuyo,
Dagiti ikkis ti bakes idiay Barit, Carasi ken Piddig?
Ket awanen dagiti kali, Veronica, awandan, awandan.)
Saanen nga agsabong dagiti tawwa-tawwa iti teppang
Ta kasano nga agbusel ti awan, didak man la pinakaammuan.
Saankon a marikna ti nasam-it a garumiad ti karambuaya
Ta nagtawatawen, sanna man la imbaga ti isisinana.
(Kasano a makasaok ti bulan ket awanka metten iti dulang?
Nabayagen nga ur-urayenka, nabayagen a sapsapulenka.)
Ay, saanen nga aglailo kaniak ti angin wenno umapros la koma
Ta pimmanawen iti sanga; kasano a lipatek ti bara ti arakupna?
(to be completed)
Maysa a kita ti daniw-nakaparsuaan. Agkayammet ti daniw ken nakaparsuaan. Ti nakaparsuaan ket daniw; ti daniw ket nakaparsuaan. No matay ti nakaparsuaan, matay met ti daniw.Veronica is a symbol for poetry or nature. Hence, the death of nature is also the death of poetry.
Veronica--no such person with that name existed in recorded history and name could not be found in the scriptures. But Veronica had a physical reality, an old love who died of cancer and whose memory could not go away.
In the mysterious Christian Paschal narrative, it refers to the handkerchief or cloth on which the face of the Christ was allegedly impressed during his Passion on the Cross. Hence, the Latin, veraicona or true face or true image.
No comments:
Post a Comment